Redding en Opstanding

Centraal in de hoop van het apostolische geloof staat de lichamelijke opstanding van de doden. Dit zal gebeuren wanneer Jezus verschijnt aan het einde van het tijdperk.

Bijbels geloof is toekomstgericht. De leer van redding omvat het geloof in de toekomstige opstanding van de doden. Die gebeurtenis zal ook de komst van de nieuwe schepping markeren. Het Nieuwe Testament verbindt de opstanding van de heiligen met twee gebeurtenissen. De opstanding van Jezus uit het verleden en zijn komst aan het einde van het tijdperk. Onze redding zal onvolledig blijven totdat Christus ons uit de dood opwekt.

Deze fundamentele hoop van de kerk is naar de achtergrond geduwd om plaats te maken voor ideeën die vreemd zijn aan de Bijbel. Dit is gebeurd door de invoer van heidense overtuigingen in het lichaam van Christus. Populaire ideeën over het hiernamaals hebben meer gemeen met het neoplatonisme en het gnosticisme dan met de leringen van Jezus en zijn apostelen.

[Foto van Simon Wilkes op Unsplash]

De apostel Paulus verklaarde dat als dezelfde geest die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in ons woont, de God die “Christus Jezus uit de doden heeft opgewekt, zelfs onze dode lichamen zal levend maken.” Deze toekomstige “levendigheid” van ons lichaam is gebaseerd op de dood en opstanding van Jezus uit het verleden - (Romeinen 8:9-11).

We bezitten “dode gedoemde lichamen”, niet omdat onze lichamen fysiek zijn, maar omdat we veroordeeld zijn tot slavernij, verval en dood vanwege zonde. De overtreding van Adam heeft de mensheid onderworpen aan dood en verval - aan sterfelijkheid.

Als God ons wil verlossen en alles wil terugwinnen wat duizenden jaren geleden verloren is gegaan, moet onze redding ook het menselijk lichaam omvatten. Evenzo werd de schepping zelf ook veroordeeld tot slavernij en verdorvenheid door de ongehoorzaamheid van Adam. Het moet ook worden verlost.

De geest van God bevestigt dat we “mede-erfgenamen” zijn met zijn zoon. Wij die Jezus toebehoren, zullen daarom “samen met Hem verheerlijkt worden.” Net zoals Christus werd opgewekt, zullen wij uit de doden worden opgewekt en glorieuze onsterfelijke lichamen ontvangen. Zelfs nu wacht de schepping vurig op deze dag van bevrijding, omdat zij, net als de mensheid, onderworpen is geweest aan “ijdelheid” en dood.

Op die laatste dag zal de “schepping zelf bevrijd worden van de slavernij van verval in de Vrijheid van de heerlijkheid van de zonen van God.” Het bezit van de geest is de “eerstelingen” van het toekomstige opstandingsleven, daarom wachten wij ook “vurig op de adoptie, de verlossing van ons lichaam.” Paulus spreekt over de lichamelijke opstanding van gelovigen en de komst van de nieuwe schepping - (Romeinen 8:15-23).

OPSTANDING IS VERPLICHT

In de stad Korinthe ontkenden sommige gelovigen de toekomstige opstanding. Paulus antwoordde door de gelovigen in Korinthe te herinneren aan het Evangelie dat hij hun eerst had overgeleverd: “dat Christus voor onze zonden is gestorven en begraven is, en dat hij op de derde dag is opgewekt.”

Als er in de toekomst geen opstanding is, dan “is zelfs Christus niet opgewekt”, en als dat niet het geval is, is het Evangelie nietig, hebben de apostelen van Christus gelogen en blijven wij “dood in onze zonden”, zonder hoop en “het meest te beklagen.” Paulus verbindt de toekomstige opstanding van gelovigen expliciet met de dood en opstanding van Jezus Christus - (1 Korintiërs 15:1-20).

De opstanding van de Zoon van God was de “eerstelingen van hen die ontslapen zijn.” Net zoals de dood door Adam kwam, “zal de opstanding van de doden door één man komen, en in Christus zullen allen levend worden gemaakt.” Dit zal gebeuren bij de “aankomst” of 'Parousia' van Jezus (παρουσια). Op die dag zal hij het Koninkrijk van God voleinden en al zijn vijanden onderwerpen, vooral de “laatste vijand, de dood.” Met zijn glorierijke verschijning zal de dood zelf ophouden – (1 Korintiërs 15: 20-28).

Opstanding betekent niet de reanimatie van onze “dode lichamen”, noch betekent het dat we in een ontlichaamde staat zullen leven. Ons sterfelijk lichaam is “gezaaid in verdorvenheid, maar wij zullen onvergankelijk worden opgewekt.” Het zal een lichaam zijn dat toegerust is voor het leven in de geest.

De Apostolische traditie beschouwt het lichamelijk bestaan niet als onverenigbaar met de geest. Het verschil is het soort lichaam dat men heeft, of het nu een “lichaam van de ziel” of een “lichaam van de geest” is. Net zoals wij nu het “beeld van de mens van de aarde”, Adam, dragen, zullen wij “het beeld van de mens van de hemel”, Jezus Christus, dragen.

Wanneer Christus “komt”, zullen wij die in leven blijven, worden veranderd en zullen degenen die gestorven zijn, uit de dood worden opgewekt. Alle heiligen, dood of levend, zullen “onsterfelijkheid ontvangen<…> want wanneer deze sterveling zich met onsterfelijkheid zal kleden, dan zal het gezegde geschieden: de dood is overwinnend verslonden.” Het graf zal niet het laatste woord hebben voor hen die door Jezus zijn verlost - (1 Korintiërs 15:50-57).

Toen de heiligen in de stad Thessalonica hun verdriet uitten over de dood van medegelovigen, herinnerde Paulus hen eraan dat ze niet zonder hoop waren. Als we “geloven dat Jezus is gestorven en is opgestaan, dan zal God degenen die door Jezus zijn ontslapen, met zich meebrengen.”

Jezus zal uit de hemel neerdalen en de “doden in Christus zullen eerst opstaan.” Daarna zullen de levende en de nu Opgestane heiligen hem samen ontmoeten als hij uit de hemel komt, “en zo zullen we voor altijd bij de Heer zijn.”

Zoals in Korinthe, zo verbond Paulus in Thessalonica de komende opstanding met de vroegere opwekking van Jezus uit de dood en zijn “aankomst” aan het einde van het tijdperk. Het wordt een collectief evenement. Alle gelovigen zullen worden opgewekt en getransformeerd wanneer hij terugkeert.

De voltooiing van onze verlossing ligt in de toekomst. Wanneer we berouw hebben, zijn onze zonden vergeven en worden we “mede-erfgenamen met Christus”, maar de volledige verwezenlijking van die belofte zal onvolledig blijven tot de wederkomst van Jezus. Op die laatste dag zullen dode gelovigen worden opgewekt en de heiligen die nog leven zullen worden getransformeerd. De volgelingen van de Nazarener uit het verleden en het heden zullen onsterfelijkheid ontvangen, en samen zullen we voor altijd bij Jezus zijn.

[PDF]

ZIE OOK:

• Christus Overwon De Dood - (Paulus herinnerde Timotheüs aan de opstanding van Jezus en zijn overwinning op de dood, aangezien valse leraren de toekomstige opstanding van gelovigen ontkenden)

• De Laatste Vijand - (De komst van Jezus aan het einde van het tijdperk zal de opstanding en het einde betekenen van de laatste vijand, namelijk de dood - 1 Korintiërs 15:24-28)

• Jesus Redt! - (Het goede nieuws dat Jezus verkondigde, biedt redding en leven aan mannen en vrouwen van elke natie en volk)

• Completing our Salvation - (Central to the hope of the Apostolic Faith is the bodily resurrection of the dead. This will occur when Jesus appears at the end of the age)