De Laatste Vijand

De komst van Jezus aan het einde van het tijdperk zal de opstanding en het einde betekenen van de laatste vijand, namelijk de dood - 1 Korintiërs 15:24-28.

Bepaalde leden van de gemeente in Korinthe ontkenden de toekomstige opstanding van de rechtvaardigen. Paulus reageerde door te benadrukken hoe noodzakelijk onze opstanding is en door een beroep te doen op de dood en opstanding van Jezus uit het verleden. Zijn opstanding was en blijft het precedent voor onze toekomstige opstanding en leven in het komende tijdperk. We zullen lichamelijk worden opgewekt wanneer hij “komt”, en zijn verschijning zal niets minder betekenen dan het einde van de dood zelf.

[Foto van Simeon Muller op Unsplash]

Paulus openbaarde iets nieuws in zijn verdediging van de opstanding. Gelovigen die nog leven op de laatste dag zullen worden getransformeerd en onsterfelijke lichamen ontvangen. Hij beschreef ook de belangrijkste gebeurtenissen die aan de 'Parousia' (παρουσια) of “aankomst” van Jezus zullen voorafgaan. De apostel begon met een retorische vraag:

• “Indien Christus verkondigd wordt, dat hij uit de doden opgewekt is, hoe kunnen sommigen van u dan zeggen, dat er geen opstanding der Doden is?” - (1 Korintiërs 15: 12).

Vanuit Paulus ' perspectief is de kern van de zaak de absolute noodzaak van lichamelijke opstanding. Al zijn argumenten zijn bedoeld om die stelling te ondersteunen, en de basis ervan is de opstanding van Jezus.

Als er geen toekomstige opstanding is, dan is “zelfs Christus niet opgewekt”, en als hij niet is opgewekt, dan is het Evangelie nietig. Onze opstanding is dus gebaseerd op de opstanding van de zoon van God. Bovendien is het cruciaal voor de leer en de hoop op redding van de kerk.

Paulus betoogt vervolgens dat “allen levend zullen worden gemaakt, maar ieder in zijn eigen rang” of “orde.” Jezus was de “eerstgeborene” - hij stond als eerste op - de rest zal volgen “bij zijn aankomst.” Die gebeurtenis zal “het einde markeren wanneer hij het Koninkrijk aan God aan zijn vader overdraagt en alle Heerschappij, autoriteit en macht tot niets brengt.”

De opwekking van de doden begon dus met Jezus van Nazareth, de “eerstgeborene van de doden”, en bij zijn toekomstige “aankomst” zal dit proces voleindigd worden - (1 Korintiërs 15:23).

ZIJN KOMST

Paulus gebruikt het Griekse zelfstandig naamwoord 'Parousia' voor de “komst” van Jezus. In zijn eerste brief aan de Thessalonicenzen verbindt hij bijvoorbeeld de opstanding van dode gelovigen met de “aankomst” van Jezus uit de hemel - (1 Thessalonicenzen 4:12-15, 5:23, 2 Thessalonicenzen 2:1, 2:8).

Zijn 'Parousia' betekent “het einde” van het huidige tijdperk, de onderwerping van al zijn vijanden en de beëindiging van de dood. De laatste is de “laatste vijand” die moet worden vernietigd. Alleen dan zal hij zijn nu voltooide “Koninkrijk” aan zijn God en vader overleveren, waarna “God alles in allen zal zijn” - (1 Korintiërs 15:24-28).

Het doel van Paulus was niet om alle gebeurtenissen die met de wederkomst van Jezus gepaard zullen gaan, in detail te beschrijven. Specifieke onderwerpen worden geïntroduceerd omdat ze zijn argument voor de lichamelijke opstanding van de rechtvaardige doden ondersteunen.

Jezus werd opgewekt als de “eerstelingen” van hen die “slapen”, hun voorloper en de Garant van hun eigen opstanding. Dode gelovigen zullen deelnemen aan dezelfde soort opstanding als hij deed, maar op de vastgestelde tijd. In de conclusie van zijn betoog keert Paulus terug naar de onderwerpen van de opstanding en het einde van de dood:

• (1 Korintiërs 15:51-58) - “Wij zullen niet allen slapen, maar wij zullen allen veranderd worden<…> gedurende de laatste bazuin, want die zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden.”

Het einde van de dood zal samenvallen met de “komst” van Jezus. Die dag zal de definitieve omverwerping van al Gods vijanden en de voleinding van zijn heerschappij markeren. Daarna zullen er geen vijanden meer zijn om te overwinnen, en de dood zal er niet meer zijn. De vloek van Adams zonde zal voor altijd ongeldig worden verklaard, en daarom zullen de heiligen opgewekt door Jezus zullen verklaren:

• “De dood wordt opgeslokt door de overwinning! O dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is je Angel?” – (1 Korinthiërs 15: 54-55).

De lichamelijke opstanding betekent niet het reanimeren van lijken. Onze sterfelijke lichamen zullen worden getransformeerd in een ander soort lichaam, een lichaam dat is toegerust voor leven in de geest. Het zal niet onderhevig zijn aan ziekte, verval en dood. Het bewijs voor deze hoop is het verheerlijkte lichaam van Jezus Christus, onze “eerstelingen.” Ook wij zullen verheerlijkte lichamen beërven. Ons leven in het komende tijdperk zal een belichaamd bestaan zijn, geen ontlichaamde staat - (1 Korintiërs 15:35-50).

Het “mysterie” dat in de bespreking van Paulus wordt onthuld, is dat gelovigen die in leven blijven wanneer Jezus terugkeert, fysiek zullen worden getransformeerd en onsterfelijke lichamen zullen ontvangen. Zij zullen de dood niet ervaren.

De hoop op redding van de kerk is gebaseerd op het geloof in onze toekomstige opstanding en het leven in de nieuwe schepping, die op haar beurt gebaseerd is op de dood in het verleden en de lichamelijke opstanding van Jezus van Nazareth.

[PDF]

ZIE OOK:

• Christus Overwon De Dood - (Paulus herinnerde Timotheüs aan de opstanding van Jezus en zijn overwinning op de dood, aangezien valse leraren de toekomstige opstanding van gelovigen ontkenden)

• Ook voor de Naties - (Jezus van Nazareth vervult de belofte om alle volken in Abraham te zegenen. Christus is de erfgenaam en het zaad van de Patriarch)

• Jesus Redt! - (Het goede nieuws dat Jezus verkondigde, biedt redding en leven aan mannen en vrouwen van elke natie en volk)

• The Last Enemy - (The arrival of Jesus at the end of the age will mean the resurrection and the end of the Last Enemy, namely, Death - 1 Corinthians 15:24-28)